در سالهای اخیر ، هر از گاهی ، هنگامی که آسیب دولت کوچک و دادستان با توجه به مالکیت این جزایر شکوفا می شود ، در رسانه ها و فضای سیاسی ، این نام های عزیز دوباره به زبانهای دولت و بخش های عمومی باز می گردند.
اما در واقع ، چرا این جزایر محبوب ایران با چنین چالش های منطقه ای و جهانی روبرو هستند و در حاشیه باقی می مانند؟
اساس این توطئه ها ، امنیت و نظامی این جزایر ایران است. این جزایر هنوز توسط ایرانیان به یاد نیامده و از نظر جغرافیایی نمی توان به آنها رسید.
اگرچه این فاصله با دوستی همراه بود ، اما باعث خسارت های دیپلماتیک زیادی به کشور شد و پایه و اساس ادامه مطالبات را فراهم کرد و بازدیدهای مقامات موقت و برگزاری رویدادهای ویژه راه حلی برای تقویت احساس و پایان ملی نیست ادعاهای مربوط به این جزایر. این جزایر باید گردش شوند و زیرساخت های لازم برای خلاص شدن از حاشیه های بی اساس.
باید به مدیریت امور این سرزمین و حاکمیت زندگی در آن به مردم واگذار شود و در عین حال ، گردشگری بهترین راه حل ممکن برای رونق اقتصادی و توسعه این جزایر است.
در اوایل انتصاب وی ، وزیر میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی از جزیره پوموسی ایران بازدید کرد و از اجرای پروژه های گردشگری در منطقه 30 هکتار خبر داد.
ابعاد و ویژگی های تکمیل این پروژه هنوز مشخص نشده است. بهترین راه برای اجرای این پروژه گردشگری ، که می تواند علاقه ملی و منطقه ای را به خود جلب کند ، دعوت از معماران باتجربه ایرانی برای ارائه طرح هایی است که به نمادی دائمی از Bomousi تبدیل می شوند.
Pomusi باید برای شکوفایی در گردشگری در آن به شکلی زیبا و جالب ساخته شود.
و به دنبال پروژه های کوچک که هیچ نمادی در این جزایر ندارند ، که هیچ عقیده ای علیه توسعه کشورهای مجاور خلیج فارس ندارد ، جستجو نکنید.
محقق گردشگر