شریفی همچنین از کشف یک سکوی خشتی در این کاوش خبر داد و در ادامه گفت: نکته بسیار مهم دیگر در این کاوش کشف سازه ای (احتمالا کوره، یا سازه حرارتی) است که این ساختار نیز در نوع خود بی نظیر بوده و تاکنون در محوطه های همزمان گزارش نشده است.
شریفی ادامه داد: نتایج اولیه کاوش، بیانگر بقایای معماری مستحکم و دائمی و \xa0نشان دهنده این نکته است که از صوفیان برای استقرار دائم استفاده شده و این مسأله از این حیث قابل توجه است؛ چرا که پیش از این بیشتر محوطه های هزاره پنجم قبل از میلاد دارای معماری ضعیفی بوده اند.
سرپرست هیأت باستان شناسی تپه کهنه صوفیان گفت: در این کاوش تلاش شد تا با مطالعه یافته ها به وضعیت روشن تری از افق فرهنگی مس و سنگ قدیم (فرهنگ دالما) در شمال غرب ایران\xa0 دست یابیم.
او افزود: در این کاوش، سفال دالما و گونه پیزدلی (BOB) همزمان و تواماٌ به دست آمده که نشانگر همپوشانی دو فرهنگ دالما و پیزدلی است و نخستین بار در کاوش صوفیان همزمانی این دو فرهنگ، در لایه های برجا و در نهشتی ضخیم به دست آمده است.
به گزارش ایسنا، روناک تاسا ـ رییس اداره میراث فرهنگی اشنویه ـ نیز به تازگی از کشف ۱۱۱ شیء تاریخی از فصل دوم کاوش های نجات بخشی سد چپرآباد این شهرستان پس از یک ماه، خبر داده است. به گفته او، تاکنون در کاوش های نجات بخشی انجام شده ظروف سفالی، تدفین انسانی و تعدادی اشیای مفرغی به دست آمده که به گنجینه موزه یکی از شهرستان ها انتقال یافته است.
کشف سکونتگاه های دائمی از ۷۰۰۰ سال پیش در حوضه جنوب دریاچه ارومیه
به گزارش ایسنا، مهناز شریفی ـ سرپرست هیأت باستان شناسی تپه کهنه صوفیان ـ درباره جزئیات این کاوش، گفت: تپه کهنه صوفیان شامل دو تپه I و II است. تپه کهنه صوفیان I مربوط به ۷۰۰۰ سال پیش و متعلق به «فرهنگ دالما» یا مس و سنگ قدیم است.
بنابر اعلام اداره میراث فرهنگی اشنویه، سال ۱۴۰۰ نیز عملیات کاوش نجات بخشی چهار محوطه محدوده آبگیری سد چپرآباد، از جمله شیخ رش ۱ و ۲، کانی حوا و تپه چپرآباد توسط ۱۰ کارشناس در قالب چهار گروه باستان شناسی انجام شده بود. باستان شناسان بر این عقیده اند که نتایج این کاوش ها با توجه به قدمت هفت هزارساله محوطه و آثار یافت شده، نقطه عطفی برای باستان شناسی جنوب آذربایجان غربی محسوب شود.
این باستان شناس یادآور شد: اهداف پروژه کاوش تپه کهنه صوفیان علاوه بر نجات بخشی سد چپرآباد، بررسی فاز شکل گیری فرهنگ دالما و پیزدلی در دشت اشنویه و بررسی چگونگی نحوه انتقال، بررسی سنت های فرهنگی حسنلو IX (۹) در حوزه شمال غرب بر اساس نویافته های باستان شناسی و بررسی تعاملات فرهنگی ساکنان منطقه، با مناطق همجوار و بررسی بافت معماری کهنه صوفیان است.
این باستان شناس با بیان این که در صوفیان آثار معماری خشتی مستحکمی به دست آمد که دارای پی سازی سنگی است و این مسأله برای نخستین بار در این تپه مشاهده شده است، گفت: با توجه به این نکته که بسترسازی سنگی زیر فضای خشتی تاکنون در نقطه دیگر گزارش نشده است، بنابراین این کشف بر اهمیت این تپه می افزاید.
به گفته سرپرست هیأت باستان شناسی تپه کهنه صوفیان، در این محوطه در کاوش های باستان شناسی بیش از\xa0 سه متر و نیم انباشت از فاز هزاره پنجم قبل از میلاد\xa0 شناسایی شد. همچنین در تپه کهنه صوفیان II گورستانی از عصر مفرغ شناسایی شد که دارای گورهای کلان سنگی بود.
او با بیان این که در کاوش صوفیان در فضاهای مسکونی، ۵ تدفین خمره ای مربوط به نوزادان شناسایی شد، گفت: در محوطه های هزاره پنجم قبل از میلاد رسم تدفین نوزادان در خمره ها و قراردادن آن در فضای مسکونی رایج بوده است. تدفین کودکان در خمره ها یا کاسه های بزرگ در مناطق وسیعی از قفقاز (Helving ۲۰۱۲:۲۰۷) رواج داشته و نمونه مشابه آن در Alchan tepe قفقاز همچنین درتپه گارا و(Tobler ۱۹۵۰\xa0Tepe Gawra: XI-VIII)، در قفقاز جنوبی (Ovcular Tepesi) (Marro et al,۲۰۱۱:۷۰)، Alchan tepe (Akhundov,۲۰۱۱:۲۳۲) \xa0و لیلا تپه قفقاز Leyla tepe (Narimanov et al ۲۰۰۷) نیز گزارش شده است.
انتهای پیام