اگر چه یک سال، فرصت مناسبی برای آسیبشناسی، مسالهشناسی، ترسیم چشمانداز، برنامهریزی و اقدامات فوری در حوزه مدیریت کلان است، اما زمان منطقی برای رسیدن به دستاوردهای اثربخش حداقل در حوزه میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی نیست؛ این حوزهها نه فقط نیازمند تحول رویکردی، دوگانهزدایی و شناخت مساله هستند، بلکه به سرمایهگذاری بخش خصوصی و تامین اعتبارات ویژه در دولت هم نیاز دارند. محوطه ها و موزههایی که حدود دو سال را تقریبا بدون بازدیدکننده گذراندند و در همین مدت بخشهایی مانند صنعت گردشگری و صنایعدستی، دچار بیشترین آسیب از شیوع کرونا شدند، اکنون بیش از گذشته نیازمند برنامههای احیا و بسته سیاستهای حمایتی دولت هستند، و دولت سه سال فرصت دارد تا اهداف و برنامه های خود را در این سه حوزه محقق کند.
در یک سال گذشته در برخی از شهرها مانند شیراز نسبت به تخریب بافت و خانههای قدیمی انتقاداتی از سوی فعالان حوزه میراثفرهنگی به مسئولان این حوزه عنوان میشود، اما رویکرد مدیران وزارتخانه چه در ستاد و چه در صف مبتنی بر حفظ بناهای تاریخی است. هر کدام از مدیران ستادی که به استانهای مختلف سفر کردهاند بر حفظ آثار باستانی و بافت تاریخی تاکید کردهاند.
میراثفرهنگی؛ دو نهضت و یک انجمن
البته وزارت میراثفرهنگی برای جلب مشارکتهای عمومی چند اقدام ویژه انجام داد، نهضت ملی حفاظت از میراث فرهنگی که بر ضرورت افزایش سواد میراثی تاکید داشت، نهضت تفویض اختیار که بخش مهمی از تصمیمات و اقدامات بیش از ۶۰ مورد مربوط به این حوزه را احصا و به مدیران استانی واگذار کرد، اما نقطه عطف اقدامات، تاسیس انجمن خیرین میراثفرهنگی است که مشارکت و همکاری همه ایرانیان (شهروندان ساکن کشور و هموطنان خارج از ایران) در امر حفاظت و مرمت آثار تاریخی را تسهیل میکند.
توجه به معرفی آثار ثبت جهانی در هر دو بخش ملموس و ناملموس، نگاه بلندمدت به فرایند جهانی ثبت در یونسکو به عنوان یک اولویت در برنامه های وزارت میراث فرهنگی قرار گرفته است به طوری که پروندههای ثبت جهانی تا سال ۱۴۱۱ مشخص شده است و نشان میدهد میراثفرهنگی از حاشیه خارج و به متن آمده و در کانون توجه دولت، مردم و نخبگان جامعه قرار داده است.
تاسیس انجمن خیرین میراث فرهنگی نقطه عطف اقدامات وزارت میراثفرهنگی است
با همین رویکرد دولت سیزدهم در کنار توجه به صنعت گردشگری، نقطه تمرکز و ثقل را در وزارتخانه تخصصی، میراثفرهنگی قرار داد تا این حوزه مهجور نماند و بتواند همسان دو بخش دیگر به عنوان مولفهای مهم در نظام برنامهریزی وزارت میراثفرهنگی ارتقای جایگاه پیدا کند و در مرکز توجهات عمومی، رسانهای و مدیریتی کشور قرار گیرد.
میراث فرهنگی سرمایه و ظرفیت نهفته ملی است که میتواند دلبستگی، نشاط و هویت ملی را قوام و دوام بخشد
در این گزارش به اقدامات و دستاوردهای دولت سیزدهم در حوزه میراث فرهنگی خواهیم پرداخت.
اگر چه دو بخش گردشگری و صنایعدستی ماهیت اقتصادی، درآمدزایی و ارزآوری دارند، و میراثفرهنگی بنا به ضرورت نگهداری و مرمت، هزینهزا است، و بنا بر همین تفاوت بیشتر مورد توجه فعالان بخش خصوصی و سرمایهگذاران و حتی مدیران توسعهگرای دولتی است، اما باید توجه داشت میراثفرهنگی سرمایه و ظرفیت نهفته ملی است که میتواند دلبستگی، نشاط و هویت ملی را که ارزشهای غیرمادی و ضروری هر جامعهای است، قوام و دوام بخشد.
با اینحال گرچه چالشها بسیار زیاد بوده و هست، اما با همت مسئولان دولت سیزدهم اعم از رئیسجمهوری، وزیران و سایر ارکان دستگاه اجرایی، طی یکسال گذشته علاوه بر رفع بسیاری از چالشهای گذشته و تلاش برای ریلگذاری صحیح برای حرکت به سوی شرایط بهتر، اقدامات ارزشمندی نیز در حوزههای مختلف عملکردی صورت گرفته است که به نظر میرسد با گذشت یک سال از استقرار دولت اکنون نوبت به بازخوانی آن رسیده است.
در همین چارچوب وزیر میراثفرهنگی در یک سال گذشته نخستین هماندیشیهای تخصصی را با پیشکسوتان حوزه میراثفرهنگی و متخصصان باستانشناسی برگزار کرد، و اولین گروهی هم که مورد تجلیل قرار گرفتند ۱۲ چهره ماندگار این حوزه، اعم از اساتید دانشگاه، پژوهشگران، مرمتکاران بناهای تاریخی، آثار باستانی و تاریخی همین حوزه بودند. آیینی که با هدف تکریم پیشکسوتان، ایجاد انگیزه برای دانشجویان و فعالان این حوزه، تبیین جایگاه تمدنی تاریخی کشور، ترویج فرهنگ قدرشناسی، تدوین تاریخ شفاهی میراث فرهنگی و بهرهبردن از ظرفیتهای سرمایههای انسانی پایه گذاری شده است و برگزاری ادوار آن در سال گذشته قطعا ثمرات شیرینی در جامعه بزرگ میراث فرهنگی دارد.
گردشگران ۲.۵ میلیارد دلار در ایران خرج کردند
دوگانه گردشگری-میراثفرهنگی و اولویتبخشی یکی بر دیگری دو قطبی رایج سه دهه اخیر نظام برنامهریزی کشور است، تقابلی که هر از چند گاهی حامیان و فعالان هر کدام از این بخشها را در مقابل یکدیگر قرار میدهد، برخی میگویند «درآمد گردشگری است که میتواند مخارج نگهداری و مرمت و حفاظت میراثفرهنگی را تامین کند» و در مقابل گروه دیگری تاکید میکنند «جذابیت آثار تاریخی باستانی است که گردشگر را به سفر به ایران ترغیب میکند و صنعت گردشگری را رونق میبخشد»
میراثفرهنگی به دوگانهزدایی و مشارکت و سرمایهگذاری بخش خصوصی نیاز دارد
تابوها و دو قطبیهایی که شکست
دولت الکترونیک توسعه یافت/ معافیت ۸۷ درصد رشتههای صنایعدستی از مجوز فعالیت