نقش زنجیره ارزش صنایع دستی در توسعه روستایی و گردشگری (مطالعه موردی منطقه اشراستاق بهشهر)

1. افشارزاده، نشمیل، بابازین، عبدالحمید، رضوان، قمبرعلی، خدیجه مرادی (1392)، توسعه صنایع دستی، ضرورت توسعه پایدار و توسعه پایدار، همایش ملی صنایع فرهنگی و نقش آنها در توسعه پایدار، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه. شاخه
2. بهرامی، رحمت الله (1398)، تأثیرات اقتصادی-اجتماعی صنایع روستایی (صنایع دستی و مشاغل خانگی) بر وضعیت توسعه روستایی: روستاهای شهرستان سنندج، جغرافیا و برنامه ریزی، سال 24، شماره 22، تابستان 1398، صص 81-103. .
3. تقوی، نعمتاله (1391)، جامعه شناسی روستایی، دانشگاه پیام نور، تهران.
4. حاجی نژاد، علی، اصغری، علی، اصغرپور، حسین و محمدزاده، پرویز. (1385). بهره وری از صنایع روستایی استان سیستان و بلوچستان. جغرافیا و توسعه، 4 (سری 8)، 19-41.
5. حاجی زاده اصل، ایوب و رضا قادری (1393)، فعال سازی و گسترش صنایع روستایی و تأثیر آن بر توسعه روستایی (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان ارومیه)، اولین همایش ملی گردشگری، جغرافیا و محیط پاک، تهران، ایران.
6. رمضان زاده لیسبوی، مهدی و محمدحسن زال (1395)، تحلیل ویژگی های صنایع دستی در راستای توسعه گردشگری میراث فرهنگی (مطالعه موردی: استان مازندران)، برنامه ریزی فضایی (جغرافیا)، سال پنجم، شماره 4، (مجموعه 19). ). ) صص 87-102.
7. سیولالدینی خالقی، شیوا، جهانبخش، اسماعیل و اسماعیلی (1401)، بررسی آثار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی توسعه صنایع دستی و نقش آن در رونق گردشگری در استان کرمان، جامعه شناسی سیاسی ایران، سال پنجم، شماره یازدهم، بهمن. 1401، ص 1247-
8. طاهرخانی، مهدی (1390). صنایع کوچک سنگ بنای راهبرد توسعه روستایی آینده هستند، تحقیقات جغرافیایی، دوره 17، ش 2-3، ص 66-65، صص 151-168.
9. قنبری، سیروس، دهقان، محمدحسین و حسین میرکی اناری (1395)، تبیین و ارزیابی نقش کارآفرینی در توسعه روستایی با تمرکز بر صنایع دستی (مطالعه موردی: روستاهای بخش مرکزی شهرستان اناری)، پژوهش و برنامه ریزی روستایی. ، ششم، بهار 1395، شماره 17، ص 119-132.
10. کرمی، مهرداد، شوباشیان، شهلا، کلانتری، خلیل (1392)، برنامه ریزی فضایی برای مکان یابی بازارچه های صنایع دستی (مطالعه موردی: استان خراسان جنوبی)، مطالعات و تحقیقات شهری و منطقه ای، سال چهارم، ش 15، صص 21-36. .
11. کلمحمدی، فرهود (1389). توسعه صنایع دستی و فناوری میانی با هدف گسترش گردشگری و اشتغال پایدار روستایی. مسکن و محیط روستا، 29(131)، 73-94.
12. شبا، حسن، بزرگماهری، خدیجه، عنبستانی، علی اکبر و مهدی کرمانی (1401)، شناسایی و تحلیل تأثیرات رونق صنایع دستی محلی بر توسعه سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی: شهرهای تربت جام تایباد)، راهبردهای توسعه روستایی. فصلنامه، دوره 9، شماره 2 تابستان 1401 ص. 162-145.
13. نقوی، محمدرضا، پورطهاری، مهدی، دوسالار، اسداله و حسن احمدی (1395)، تحلیل اثربخشی صنایع دستی در توسعه اقتصادی مناطق روستایی با استفاده از مدل های تصمیم گیری غیر جبرانی - فرهنگ لغت (مطالعه موردی: اشرستک دهستان، بهشهر) (ولایت)، مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی، سال دوازدهم، ش 38، بهار 1395، صص 139-154.
14. یاوری، حسین (1391)، دانش صنایع دستی ایران، انتشارات مهکامه، تهران.

افشارزاده، ن.، بابزن، ع.، رضوان، ج.، و مرادی، ک. (2013). توسعه صنایع دستی و ضرورت پایداری و توسعه پایدار همایش ملی صنایع فرهنگی و نقش آنها در توسعه پایداردانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه. (به فارسی)

آنوبها، اس. (2007). صنایع دستی به عنوان یک گزینه معیشت پایدار در روستاهای هند. مجله بین المللی اینچ، 7، 187-345.

بهرامی، ر. (2020). اثرات اجتماعی-اقتصادی صنایع روستایی (صنایع دستی و مشاغل خانگی) بر توسعه روستایی: مورد روستاهای سنندج جغرافیا و برنامه ریزی، 24(72)، 81-103. 10.22034/gp.2020.10848 (به زبان فارسی)

قنبری، س.، دهقان، م.ح.، و مراکی اناری، ح. (2017). بررسی نقش کارآفرینی در توسعه پایدار روستایی با محوریت صنایع دستی (مطالعه موردی: روستاهای منطقه مرکزی استان انار). مجله پژوهش و برنامه ریزی روستایی، 6(1)، 119-132. https://doi.org/10.22067/jrrp.v6i1.53838 (فارسی)

جیاحی، ح.، بزرگمهری، ک.، آنابستانی، ع.، و کرمانی، م. (2022). شناسایی و تحلیل تأثیر صنایع دستی پر رونق بر توسعه سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی: شهرهای توربای جام طیب آباد). استراتژی های توسعه روستایی، 9(2)، 145-162. https://doi.org/10.22048/rdsj.2021.279586.1928 (فارسی)

جلمحمدی، ف.. (1389). اشاعه صنایع دستی و فناوری های میانی در مناطق روستایی ایران برای توسعه پایدار گردشگری و فرصت های اشتغال. مسکن و توسعه روستایی. 29 (131)، 73-94.

حاجی نژاد، ع.، عسگری، ع.، اصغرپور، ح. و محمدزاده، ب. (2006). بهره وری صنایع روستایی استان سیستان و بلوچستان. جغرافیا و توسعه، 4(8)، 19-41. https://doi.org/10.22111/gdij.2006.3784 (فارسی)

حاجی زاده اصل، ع. و قادری، ر. (2015). فعال سازی و گسترش صنایع در روستا و تأثیر آن بر توسعه روستایی (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان ارومیه). اولین همایش ملی گردشگری، جغرافیا و محیط زیست پاک، تهران، ایران. (به فارسی)

صندوق بین المللی توسعه کشاورزی (2014). کاهش فقر در راجستان غربی، گزارش اصلی و ضمائم گزارش بررسی پایه Baitoo. Baytu: مرکز تامین مالی خرد، صندوق بین المللی توسعه کشاورزی (سرمایه گذاری در روستایی)، بخش آسیا و اقیانوسیه، بخش مدیریت برنامه.

سازمان بین المللی کار (ILO) (2010). ادغام دیدگاه جنسیتی در راهبردهای توسعه اقتصادی محلی: راهنمای ژنو.

مرکز تجارت بین المللی (ITC) (2011). گردشگری فراگیر که بخش صنایع دستی را به بازارهای گردشگری پیوند می دهد، ژنو: مرکز تجارت بین المللی، 2010.

کرمی، م.، چوبشیان، س. و کلانتری، ک. (2012). برنامه ریزی فضایی مکان یابی بازارچه های صنایع دستی (مطالعه موردی: استان خراسان جنوبی). مطالعات و تحقیقات شهری و منطقه ای، 4(15)، 21-36. (به فارسی)

لوی، اس. ای. و هاوکینز، دی ای (2010). صلح از طریق گردشگری: اصول و شیوه های مبتنی بر تجارت مجله اخلاق تجارت، 89، 569-585.

مورالس-زامورانو، L. A.، کاماچو-گارسیا، A. L.، Bustamante-Valenzuela، A. C.، Cuevas-Meresias، I.، و Suarez-Hernandez، A. M. (2020). زنجیره ارزش محصولات کشاورزی کشاورزی باز، 5، 768-777. https://doi.org/10.1515/opag-2020-0069.

ناگوری، ن.، و ساکسنا، ک. (2012). بازاریابی محصولات صنایع دستی روستایی از طریق قالب خرده فروشی: یک بررسی مصنوعی

نقوی، م.ر.، پورطاهری، م.، دوسالار، ع. و احمدی، ح. (2017). تحلیل اثربخشی صنایع دستی در توسعه اقتصادی نواحی روستایی با استفاده از مدل های تصمیم گیری غیر جبرانی - فرهنگ لغت (مطالعه موردی: روستاهای اشریستاق، بهشهر). مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی، 12(38)، 139-154. (به فارسی)

انجمن ملی سازمان های توسعه (NADO) (2011). بسیج مین: توسعه اقتصادی منطقه ای مبتنی بر دارایی. انجمن ملی تحقیقات سازمانهای توسعه، سپتامبر، (22)، 39-78.

باگاریا، ب. و شارما، س. (2020). مطالعه زنجیره ارزش صنایع دستی در منطقه بارمر راجستان. نوسازی کشاورزی، 15 (1-2)، 118-124. https://doi.org/10.15740/HAS/AU/15.1and2/118-124

برتالی، ک. (2020). زنجیره ارزش گردشگری: تحلیل و رویکردهای عملی برای پروژه های همکاری توسعه. بن، آلمان: Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit (GIZ).

پورتر، من (1985). مزیت رقابتی: ایجاد و حفظ عملکرد برتر. نیویورک، نیویورک: مطبوعات آزاد.

رمضان زاده لیسبوی، م. و زال، م. ح. (1395). تحلیل ویژگی های صنایع دستی در راستای توسعه گردشگری میراث فرهنگی (مطالعه موردی: استان مازندران). برنامه ریزی فضایی (جغرافیا) 5(4)، 87-102. (به فارسی)

راجرسون، سی ام (1986). احیای فناوری باستانی؟: تولید صنایع دستی روستایی در آفریقای جنوبی. انجمن جغرافیایی، 17(2)، 173-185. https://doi.org/10.1016/0016-7185(86)90022-9

راجرسون، سی ام (2007). مسیرهای توریستی به عنوان وسایل نقلیه برای توسعه اقتصادی محلی در آفریقای جنوبی: نمونه ای از پیچ و خم Magaliesberg. در انجمن شهری (ج 18 ص 49-68). اسپرینگر هلند

راجرسون، سی ام (2017). صنایع خلاق و گردشگری شهری: دیدگاه های آفریقای جنوبی در گردشگری شهری در کشورهای در حال توسعه (ص 167-184). راتلج.

سیفدینی خالقی، س.، جهانبخش، ه.، و اسماعیلی، ر. (2023). بررسی تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی توسعه صنایع دستی و نقش آن در رونق گردشگری استان کرمان. جامعه شناسی سیاسی در ایران، 5(11)، 1230-1247. https://doi.org/10.30510/psi.2022.322076.2875 (فارسی)

طاهرخانی، م. (2002). صنایع کوچک سنگ بنای استراتژی توسعه روستایی آینده است. تحقیقات جغرافیایی، 17، 65-66، ص. 151-168. (به فارسی)

تقوی، ن. (2002). جامعه شناسی روستایی. دانشگاه پیام نور تهران. (به فارسی)

یاوری، ح. (2015). آشنایی با صنایع دستی ایران. تهران: انتشارات ارجاعی. (به فارسی)