رحیم‌پور، علی (1392). گردشگری در کشورهای توسعه‌یافته و درحال توسعه. تهران: سازمان فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری.
بودریار، ژان (1393). اثر هنری در عصر الکترونیک، موزه یک کارخانه است. ترجمة ایمان گنجی و کیوان مهتدی. تهران: حرفه هنرمند، ص 186-197.
Orasmae, A. (2017). Integrated Marketing Communication. Helsinki university.
DionyssoPoulou, P., Pridezi, A. E., & Mylonakis, J. (2014). Visual Communication Management Technologies in Promoting Tourism Destinations. International Journal of Management Technology. 2)1(, 29-44.
کشفی، بی‌نام (1389). جدیدترین روش‌های تبلیغات در رسانه‌های دیداری؛ طراحی رسانه‌های جدید در تبلیغات خلاق. پایان‌نامة کارشناسی ارشد. دانشکدة هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر تهران، ایران.
Jing Ge, S., & Ulrike, G. (2018). Social Media-Based Visual Strategies in Tourism Marketing. International Journal of Semiotics and Visual Rhetoric. 1-17. doi:10.4018/IJSVR.2018070102
Scharl, A., Lalicic, L., & Önder, I. (2017). Tourism intelligence and visual media analytics for destination management organizations. In Analytics in Smart Tourism Design (pp. 165-178). Springer, Cham. doi: 10.1007/978-3-319-44263-1-10
منبع
خدامی، سهیلا، اصلانلو، بهاره و محمدی، مهسا (1399). طراحی مدل وفاداری به برند مقصد گردشگری براساس نقش ترکیبی تجربة برند مقصد، شخصیت برند مقصد و ارزش ویژة برند مقصد از دیدگاه گردشگران خارجی. فصل‌نامة علمی_پژوهشی گردشگری و توسعه، ۹(۴)، ۹۷-110.
ذوالقدر، حسین و قاسم‌زاده عراقی، مرتضی (1391). بررسی نقش شبکه‌های اجتماعی در بازنمایی دهکده جهانی مک‌لوهان. نشریة فرهنگ ارتباطات. ۲(۸)، 193-171.
احمدی، بابک (1394). حقیقت و زیبایی، درس‌های فلسفه‌ی هنر. تهران: نشر مرکز.
Heath, R. (2007). Emotional Persuasion in Advertising.University of Bath School of Management Working Paper Series.
ولیزاده، بهناز (1395). نقش شبکه‌های اجتماعی موبایلی در توسعة خدمات کتابخانه‌های دانشگاهی با تأکید بر شبکه اجتماعی تلگرام. پایان‌نامة کارشناسی ارشد. دانشکدة روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه الزهرا ارومیه، ایران.
Baehr, C., & Schaller, B. (2010). Writing for the internet: A guide to real Communication in virtual Space. USA.
مظلومی، نادر، و جلالی، سیدحسین (1391). شبکه‌های اجتماعی و موفقیت سیاست‌گذاری گردشگری ایران. فصل‌نامة مطالعات مدیریت گردشگری، ۷(۱۸)، ۲۵-48 .ensani.ir/fa/article/316522
جبارزاده، یونس، حسینی، سید صمد، نیکخواه، یونس، شکری، سوره و صبری، پیمان (1398). تأثیر خوگرفتن به رسانه‌های اجتماعی در تعامل اعتماد به رسانه و قصد بازدید گردشگران و بررسی شدت رابطة آن در صنعت گردشگری تبریز. فصل‌نامة علمی_پژوهشی گردشگری و توسعه. ۹(۴)، ۱۵۳-167.
یاوری، حسین، خوشنویس، مریم و غلامی، الهام (1391). اقتصاد گردشگری. تهران: نشر آذر.
محمدی بارزیلی، خدیجه و پیشگر، حسین (1397). ارزیابی تأثیرات تبلیغات بر توسعه گردشگری، مطالعة موردی شهر سرعین. مجلة علمی تخصصی رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، ۲(۷)، 185-175. ensani.ir/fa/article/385070
مشکینی، ابوالفضل، علیپور، سمیه، و حاجی‌زاده، مریم (1397). ارزیابی تأثیر رسانه‌های مجازی در توسعة صنعت گردشگری از دیدگاه کاربران شبکه‌های مجازی. نشریة گردشگری شهری، ۵(۲)، ۵۳-۶۹.
حسینی، علیرضا (1381). طرح جامع گردشگری استان فارس. طرح پژوهشی درون‌دانشگاهی، دانشگاه پیام‌نور شیراز.
آریان‌پور، علیرضا (1365). پژوهشی در شناخت باغ‌های ایران و باغ‌های تاریخی شیراز. تهران: نشر تاریخ و فرهنگ ایران‌زمین.
De las Heras-Pedrosa, C., Millan-Celis, E., Iglesias-Sánchez, P. P., & Jambrino-Maldonado, C. (2020). Importance of social media in the image formation of tourist destinations from the stakeholders’ perspective. Sustainability, 12(10), 4092. doi; 10.3390/su12104092
ساریخانی، مجید (1382). بررسی باستان‌شناسی، معماری و شهرسازی ملایر در دورة قاجار. ملایر: نشر علم گستر.
بابایی، محمود و فهیمی‌فر، سپیده (1391). ویژگی‌های رسانه‌های نوین و الگوهای ارتباطی. فصل‌نامة مطالعات ملی کتابداری و سازماندهی اطلاعات، ۲۴(۶۹)، ۱۷۴-193.
McLuhan, M., & Powers, B. (1989). The Global Village. New york: Oxford Up.
حسن‌زاده دستفروش، نریمان (1396). تحلیل متون کوتاه فارسی برای شبکه‌های اجتماعی مورد کاری: شبکه اجتماعی توئیتر، پایان‌نامة کارشناسی ارشد. پردیس دانشگاهی، دانشگاه صنعتی ارومیه، ایران.
پیدایی، مهرداد (1398). جزوة آموزشی تحلیل آماری. دانشگاه آزاد اسلامی تهران.
Pessala, I. (2016).User experiences and efficiency of Instagram Advertising, school of Business. Degreeprogramma in Internatioal Business.
Ghirvu, A. I. (2013). The AIDA model for advergames. The USV Annals of Economics and Public Administration, 13(1 (17)), 90-98.
Movahed, Kh. (2005). Promoting Tourism Industry as a Suitable Way for Development of Shiraz City. 41stIsoCaRP Congress. 1-6.
رضایی، محمدرضا، مرادی رمقانی، رضا، لشگری تفرشی، احسان و اکبریان رونیزی، سعیدرضا (1399). بررسی و تحلیل وضعیت وفاداری گردشگران به مقصدهای گردشگری (مطالعة موردی: شهر شیراز). فصل‌نامة علمی_پژوهشی برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری. ۹(۳)، ۱۲۱-143.
خسروی جلودار، فاطمه (1396). بررسی رویکردهای نوین در تبلیغات دنیای مجازی (مطالعة موردی: 2 آژانس تبلیغاتی 2015)، پایان‌نامة کارشناسی ارشد. دانشکدة الزهرا، دانشگاه تهران، ایران.
مرکز آمار ایران (1397). نتایج آمارگیری از گردشگران ملی سال 1397. تهران.
Frolova, S. (2014). The Role of Advertising in promoting a product.Centria university of Applied sciences.
دوران، بهزاد (1388). هویت اجتماعی و فضای سایبرنتیک. پایان‌نامة دکتری پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات تهران.
Cheng, X., Dale, C., & Liu, J. (2008, June). Statistics and social network of youtube videos. In 2008 16th Interntional Workshop on Quality of Service (pp. 229-238). IEEE. 229-238. doi:10.1109/IWQOS.2008.32
Kotler, P., & Armstrong, G. (2010). Principles of marketing. Pearson education.
Crosbie, V. (2002). What is new media. Victoria university of wellington. New Zealand.