الاسماعیلی، سعیده و تمبی، هومن (1400). ارزیابی صلاحیت فرهنگی راهنمایان تور از دیدگاه گردشگران بومی (بررسی تطبیقی تورهای گروهی ماسوله و ابیانیه). مطالعات جغرافیایی مناطق ساحلی، 2(2)، 133-168. https://doi.org/10.22124/gscaj.2021.20219.1091
البلالی، ارسلان و زاهدی، محمد (1388). راهنمای فن. اصفهان، چهارباغ.
الحسینی، سیدصادق (1392). ارزیابی وضعیت آموزش راهنمایی سبک در ایران با رویکرد ارائه الگوی آموزشی در سطح دانشگاه. مطالعات مدیریت گردشگری، 9(28)، 115-144. 20.1001.1.23223294.1393.9.28.6.4
رحیمی اقدم، صمد، صنوبر ناصر، حقوردی زاده، ابوالفضل (1398). صلاحیت های اخلاقی راهنمایان تور بین المللی را شناسایی کنید. اخلاق در علم و فناوری، 15(3)، 58-64. Dor: 20.1001.1.22517634.1399.15.3.9.9
رادوانی، علی اصغر (1374). جغرافیا و صنعت گردشگری. پیام نور، چاپ دوم.
فرمانی، لیلا (1389). ارزیابی گردشگران اروپایی از عملکرد راهنمایان تور در ایران. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
فروزانفر، محمدحسین و نجف پور، امیرعباس (1393). نقش راهنمایان گردشگری در توسعه گردشگری مطالعه موردی: مرکز علمی کاربردی آموزش گردشگری شهر کرمان. اولین همایش ملی گردشگری و گردشگری سبز، همدان.
قاسمی، مسلم، شرفی، حجتولیه، جعفری، مرضیه و شیخ علیپور، بهزاد (1394). طبقه‌بندی زیرساخت‌های گردشگری شهری با استفاده از تکنیک کبرا، مطالعه موردی: استان زنجان. گردشگری شهری، 3(1)، 31-41. https://doi.org/10.22059/jut.2017.60513
کروبی، مهدی، العامری، زینب و محمودزاده، سیدیمجتبی (1396). شناسایی و اولویت بندی ویژگی های موثر بر عملکرد راهنمایان تور ورودی از دیدگاه گردشگران خارجی (مطالعه موردی: راهنمایان تور فرهنگی ورودی در تهران). مطالعات مدیریت گردشگری، 13(41)، 41-55. https://doi.org/10.22054/tms.2018.8052.1201
محمدخانی، کامران (1387). نقش راهنمایان تور در رضایت فرهنگی گردشگران: مدل راهنمایان با هوش هیجانی. مدیریت فرهنگی، 2(2)، 113-124.
محمدعلی (1394) درآمدی بر گردشگری شهری، انتشارات برهان نقش، تهران.
محمد، علی، قاسمی، مسلم و عروجی، لیلا (1400). اثربخشی کارآفرینی بر مولفه های اقتصادی روستاهای هدف گردشگری، مورد: منطقه الموت، قزوین. اقتصاد فضایی و توسعه روستایی، 10 (36): 162-137.
یوری جوهر، فاطمه (2019). تأثیر ارزش‌های فردی بر رفتار اخلاقی راهنمایان تور: بررسی نقش دینداری اسلامی. اخلاق زیستی، 10(35)، 1-19. https://doi.org/10.22037/bioeth.v10i35.30299
ابابنه، ع، العزیزه، م.، جمالیا، م.، مجونجا، ج.، ابابنه، ع.، بایرام، ج.، و چونگ، ای. (2018). رضایت شغلی در میان راهنمایان تور منطقه ای خاص: شواهدی از بورنئو مالزی. مجله بین المللی تحقیقات آکادمیک در تجارت و علوم اجتماعی، 8(16)، 103-121. https://doi.org/10.6007/IJARBSS/v8-i16/5121
عبدالکافی، ج. (2020). چالش های پیش روی حرفه راهنمای گردشگری و تاثیر آنها بر عملکرد راهنمایان مصری مجله انجمن دانشگاه های عربی برای جهانگردی و مهمان نوازی، 19(3)، 1-22. https://doi.org/10.21608/jaauth.2021.54989.1105
آنلکویچ، ز. دراگین، ا.، بوزیک، اس.، و کوسیچ، ک. (2017). فرسودگی عاطفی و رضایت شغلی در بین راهنمایان گردشگری در مناطق روستایی اقتصاد کشاورزی، 64(1)، 11-26. https://doi.org/10.5937/ekoPolj1701011A
پرم، جنرال الکتریک (2021). نقش و مسئولیت راهنمایان تور در رویکرد گردشگری اجتماعی کتاب راهنمای مدیریت گردشگری جامعه راتلج، ص 225-237.
بایرام، جی. ای.، ارکان، ک.، و علی، تی بی (2017). اهمیت آگاهی از اکوتوریسم در آموزش راهنمایی گردشگری. مجله پژوهش در آموزش و پرورش، 3، 40-50.
بلالی، ع. و زاهدی، م. (2009). اصول راهنمای گردشگری. انتشارات چهارباغ، اصفهان.
بلک، آر.، ویلر، پی، و چن، اچ. (2019). بررسی نظریه مشارکت در مشاوره تحقیقات تجربی و بورس تحصیلی 1980-2016: یک بررسی انتقادی. مجله هتلداری و گردشگری اسکاندیناوی، 19(1)، 95-113. https://doi.org/10.1080/15022250.2018.1493396
Kaper، M.، Unal، C.، Cengizi، A.D.، و Guven، A. (2019). سبک های مدیریت تعارض راهنمایان تور حرفه ای: تحلیل خوشه ای دیدگاه های مدیریت گردشگری، 30، 89-97. https://doi.org/10.1016/j.tmp.2019.02.004
Chicota، O.، Capote، F.، و Chicania، N. (2017). تجربیات راهنمایان تور با گردشگران دارای معلولیت. مجله اروپایی گردشگری، مهمان نوازی و اوقات فراغت، 8(2)، 130-139. https://doi.org/10.1515/ejthr-2017-0012
Chilembwe، J.M.، و Muyiwa، V. (2014). راهنمایان تور: آیا آنها مروج و توسعه دهنده گردشگری هستند؟ مطالعه موردی مالاوی مجله بین المللی تحقیقات در مدیریت بازرگانی، 2(9)، 29-46.
اسماعیلی، س. و تمبه، ح. (2021). سنجش صلاحیت فرهنگی تورلیدرها از دیدگاه گردشگران محلی (مطالعه تطبیقی تورهای گروهی ماسوله و ابیانی). مجله مطالعات جغرافیایی مناطق ساحلی، 2(2)، 133-168. https://doi.org/10.22124/gscaj.2021.20219.1091 (به زبان فارسی).
فرمانی ال. (2010). ارزیابی گردشگران اروپایی از عملکرد راهنمایان تور در ایران. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی (به زبان فارسی).
قاسمی، م.، شرفی، ح.ع.، جعفری، م. و شخالی پور، ب. (2017). طبقه بندی زیرساخت های گردشگری شهری با استفاده از تکنیک COBRA. مطالعه موردی: استان زنجان. گردشگری شهری، 3(1)، 31-41. https://doi.org/10.22059/jut.2017.60513 (به زبان فارسی).
الحسینی، س.س. (2016). ارزیابی وضعیت آموزش راهنمایان گردشگری در ایران با محوریت ارائه الگوی آموزشی در سطح دانشگاه. مطالعات مدیریت گردشگری، 9(28)، 115-144. Dur: 20.1001.1.23223294.1393.9.28.6.4 (به زبان فارسی).
هوانگ، جی، و لی، جی (2019). رابطه بین ادراک گردشگران ارشد از شایستگی های حرفه ای راهنمایان تور، ارتباط، رضایت از خدمات راهنما، رضایت گردشگر و تبلیغات شفاهی. مجله تحقیقات سفر، 58(8)، 1331-1346. https://doi.org/10.1177/0047287518803199
هانسن، A.H.، و Mossberg، L. (2017). عملکرد راهنمای تور و غوطه وری توریستی: تسهیل غوطه ور شدن مصرف کننده با ایفای نقش راهنما و همچنین نقش او. مجله اسکاندیناوی هتلداری و گردشگری، 17 (3)، 259-278.
کالیونکو، ام.، و یوکسک، جی. (2017). تأثیر تکنیک‌های مدیریت تأثیر مورد استفاده توسط راهنمایان تور بر کیفیت تعامل بین فردی مجله مدیریت گردشگری و هتلداری، 5(1)، 15-25. https://doi.org/10.15640/jthm.v5n1a2
کروبی، م.، امیری، ز.، محمودزاده م. (2017). شناسایی و اولویت‌بندی ویژگی‌هایی که بر عملکرد راهنمایان تور ورودی از دیدگاه گردشگران خارجی تأثیر می‌گذارند (مطالعه موردی: راهنمایان تور فرهنگی ورودی در تهران)، تیمطالعات مدیریت اریسم، 13(41)، 41-55. https://doi.org/10.22054/TMS.2018.8052.1201 (به زبان فارسی).
قساونه، ام اس، المخادمه، IM، الشطنوی، اچ اس، و النجدوی، بی.ام (2019). تأثیر رفتارها و مهارت‌های راهنمایان گردشگری در هدایت گروه‌های گردشگری. مجله آفریقایی هتلداری، گردشگری و اوقات فراغت، 8(1)، 1-13.
کنگ، اچ. (2014). آیا راهنمایان تور چین برای اکوتوریسم آماده هستند؟ تحلیل اهمیت عملکرد ادراکات و عملکرد. مجله تحقیقات گردشگری آسیا و اقیانوسیه، 19(1)، 17-34. https://doi.org/10.1080/10941665.2012.724018
Lin, Y. H., Ting, Y. S., Hsu, Y. L. & Wu, C. C. (2014). درک گردشگران از راهنمایان تور در حال بازدید از تایوان. بین المللی مجله نوآوری سازمانی، 6(4)، 192-202.
مگ، جی. (2018). راهنمایان تور ادبی به عنوان شکلی از تاریخ ادبی جدید. یک ژانر محبوب در زمینه دانش ادبی حرفه ای. مطالعات فرهنگی باز، 2(1)، 500-509. https://doi.org/10.1515/culture-2018-0045
مسعده، م.، الابابنه، م.، السبعی، س.، و والله، م. ح. (2018). راهنمایان تور زن در اردن: چرا اینقدر کم؟ مجله اروپایی علوم اجتماعی، 56(2)، 89-102.
محمدخانی، ک. (2008). نقش راهنمایان تور در رضایت گردشگران فرهنگی: مدل EITL. مدیریت فرهنگی، 2(2)، 113-124 (به فارسی).
موحد، ع. (2016). مقدمه ای بر گردشگری شهری، 1395، ناشر برهم. تهران.
موحد، ع. (2023). مبانی جغرافیای گردشگری، انتشارات برهم نقش. تهران (به فارسی).
موحد، ع.، قاسمی، م. و اروجی، ل. (2021). تحلیل اثرات کارآفرینی در مقاصد گردشگری روستایی، مطالعه موردی روستاهای گردشگری منطقه الموت استان قزوین (تحقیق). اقتصاد فضایی و توسعه روستایی، 10(36)، 137-162. http://serd.khu.ac.ir/article-1-3700-fa.html (به زبان فارسی).
Pan، H.، و Zhang، Z. (2021). تحقیق در مورد تجارت الکترونیک آگاه از زمینه و مدل توصیه شخصی گردشگری سیار مجله سیستم های پردازش سیگنال، 93(2)، 147-154. https://doi.org/10.1007/s11265-019-01504-2
پاستورلی، جی. (2003). غنی سازی تجربه: رویکردی تفسیری به راهنمایی گردشگری. آموزش پیرسون استرالیا
Phutthimethangkun، P. (2018). بررسی عوامل مؤثر بر رضایت شغلی مهندسان: مطالعه موردی یک تولیدکننده کوچک انرژی در تایلند.
پینوس ناوارته، ای.، و شاو، جی. (2021). فرصت‌های گردشگری آبگرم به عنوان یک بخش استراتژیک در کمک به بهبودی از COVID-19: مدل اسپانیایی. تحقیقات گردشگری و هتلداری، 21(2)، 245-250. https://doi.org/10.1177/1467358420970626
پراکاش، ام.، و چاودوری، ن. (2010). راهنمایان تور: نقش ها، چالش ها و شایستگی های مورد نیاز مروری بر ادبیات. مجله بین المللی سیستم های هتلداری و گردشگری، 3(1)، 1-12.
رباتیک، بی. (2010، مارس). راهنمایان تور در گردشگری معاصر. در کنفرانس بین المللی گردشگری و محیط زیست (ص 4-5).
رحیمی مقدم، س. (2020). صلاحیت های اخلاقی راهنمایان تور بین المللی را شناسایی کنید. اخلاق در علم و فناوری، 15(3)، 58-64. Dur: 20.1001.1.22517634.1399.15.3.9.9 (به زبان فارسی).
رضوانی، ع. ا. (1374). جغرافیا و صنعت گردشگری. انتشارات دانشگاه پیام نور (به زبان فارسی).
سندیفورد، بی.، و سیمور، دی. (2007). بازاندیشی در مفهوم جامعه حرفه ای: پیامدهای تحلیلی و مدیریتی برای مشاغل خدمات حضوری کار، اشتغال و جامعه، 21(2)، 209-226. https://doi.org/10.1177/0950017007076627
شیدنده، دی، کایاژه، اس.، و موبز، اس.، (2019). به منظور افزایش حرفه ای بودن راهنمایان گردشگری در تانزانیا از طریق پورتال راهنمایان گردشگری، مجله آفریقایی هتلداری، گردشگری و اوقات فراغت، 8(4)، 1-25.