انتشار: تیر 22، 1402
بروزرسانی: 28 خرداد 1404مسؤول ثبت میراث ناملموس آذربایجان شرقی افزود: مرسوم است در این آیین، مسابقه اسب دوانی بالای کوه پیرداغی برگزار می کنند و در پایان از برنده تقدیر می شود. پس از اجرای این آیین ها، مردم به اتراق گاه باز می گردند و گوسفند قربانی می کنند، از مردمی که از روستاهای اطراف آمده اند پذیرایی می کنند و ناهار می خورند. \xa0حوالی ساعت چهار و پنج عصر هم چادرهایشان را جمع می کنند و به روستا برمی گردند. \xa0 این کارشناس ثبت میراث ناملموس با بیان این که آیین پیرداغی سابقه بسیار طولانی دارد، گفت:\xa0این آیین نوعی شکرگزاری برای محصولات کشاورزی و دام هاست و از فردای اجرای این مراسم برداشت محصولات کشاورزی آغاز می شود و تا پیش از این مراسم هیچ کس این کار را انجام نمی دهد. این آیین به نوعی بیانگر آغاز برداشت محصولات است که بیستم دی ماه ١۴٠٠ با شماره ثبتی ٢۵٢٢، در فهرست میراث ناملموس کشور به ثبت رسیده است. \xa0 انتهای پیام
منبع
بروزرسانی: 28 خرداد 1404
شکرگزاری در کوه مقدس - ایسنا
فلسفی میاب ادامه داد:\xa0روز قبل از مراسم (پنجشنبه شب) مردم به چشمه ای که در دامنه این کوه وجود دارد، می روند و چادر می زنند و اتراق می کنند. شب را پای کوه می مانند و صبح بعد از خوردن صبحانه پیاده به سمت بالای کوه روانه می شوند و در بالای کوه زیارتگاهی به نام «پیرمحمد» قرار دارد که آن را طواف و شمع روشن می کنند. \xa0 پس از زیارت، اهالی روستا گله های گوسفند را می آورند که آن ها را هم سه مرتبه دور زیارتگاه طواف می دهند و مردم هم نظاره گر این مراسم هستند. سپس چوپانی را که تا زمان «آیین پیر داغی» گله هایش پربارتر هستند تشویق می کنند و هدایایی به او می دهند. \xa0
علی فلسفی میاب ـ مسؤول ثبت میراث ناملموس آذربایحان شرقی ـ درباره این آیین به ایسنا گفت:\xa0کوه ها در بسیاری از فرهنگ ها و البته فرهنگ ایرانی مقدس هستند. پیرداغی نام کوهی در روستای «کویج» است که برای مردم این روستا مقدس است و مراسمی را پیرامون این کوه برای شکرگزاری به جا می آورند. \xa0
مراسم «پیر داغی» نوعی آیین شکرگزاری است که مردم روستای «کویج» برای اجرای آن یک شب را پای کوه می گذرانند و پس از اجرای این آیین شکرگزاری، محصولات کشاورزی خود را برداشت می کنند.
منبع
او اضافه کرد: این مراسم که با نام همان «پیر داغی» شناخته می شود در ۳۰ سال اخیر هر سال در نخستین جمعه تیرماه برگزار می شود. \xa0از یکی دو روز قبل، تاریخ مراسم را اعلام می کنند و مردم روستا برای شرکت در مراسم آماده می شوند، برای مثال نان محلی و فطیر درست می کنند و به افرادی که از روستا به شهرها مهاجرت کرده اند، اطلاع می دهند تا خودشان را به مراسم برسانند. \xa0