لازم به توضیح است چهار روز آخر چله بزرگ را «بویوک چیله» و سه روز اول چله کوچک را «کیچیک چیله» می‌گویند و از هفتم تا سیزدهم بهمن ماه هم، «خدیر» نامیده می‌شود. اهالی خلخال مراسم و آیین خاصی برای «خدیر» دارند. «آیین خدیر نبی» مجموعه‌ای از باورها و اعتقادات را در بر گرفته و به نوعی یک جشن محسوب می‌شود. به این صورت که در دو هفته آخر بهمن‌ماه رسم قدیمی «قوودالمه» را برگزار می‌کنند که موجب انس و صله رحم اقوام، بستگان و خویشاوندان می‌شود. قبل از روز موعد «خدیر نبی»، بانوان روستا یا شهر جمع شده و گندم، عدس و کنجد را روی ساچ برشته کرده و آن را برای خرد کردن به آسیاب می‌برند تا آن را برای تهیه «قووت» که خوراکی مخصوص این آیین است، آماده کنند.
به گزارش ایسنا، فصل زمستان در استان اردبیل به سه دوره مختلف تقسیم می‌شود؛ چهل روز اول زمستان (از ابتدای دی تا دهم بهمن) را «چله بزرگ»، ۲۱ روز بعد از آن را (۱۱ بهمن تا آخر بهمن) را «چله کوچک» و ۳۰ روز آخر فصل را «بایرام آیی» (آداب پیشواز نوروز) می‌نامند.
باوری هم درباره تهیه «قووت» وجود دارد، بر اساس آن‌چه که کهنسالان و ریش‌سفیدان تعریف کرده‌اند در گذشته مقداری از «قووت» را در سینی بزرگی می‌ریختند و داخل یک اتاق خلوت می‌گذاشتند. معتقد بودند که حضرت خضر نبی با قمچی (نوعی تازیانه) این سینی را متبرک می‌کرد.
به گفته معاون میراث فرهنگی اردبیل، این آیین همچنان در دهه آخر بهمن‌ماه در روستاهای خلخال برگزار می‌شود و زنان روستایی دور هم جمع می‌شوند تا «قووت» تهیه کرده و رسم را اجرا کنند.
او با بیان این‌که این آیین تقریبا در بیشتر روستاهای شهرستان خلخال برگزار می‌شود، افزود: این در حالی است که با توجه به صنعتی شدن جامعه کنونی و از سوی دیگر، توسعه روند شهرسازی، آیین و مراسم خدیر نبی در خطر فراموشی قرار گرفته بود. این مراسم‌ها از ارکان و هویت فرهنگی مردم دیار خلخال بوده که از طریق آن، خیلی از نشانه‌های ملی، قومی و حتی دینی بروز می‌کرد. پس جا داشت حتماً نسبت به ثبت و ضبط و حفظ آن‌ها اقدامی انجام شود.
انتهای پیام