بر اساس گزارش سازمان ملل، عراق یکی از پنج کشوری است که متحمل بیشترین خسارت ناشی از تغییرات اقلیمی همچون خشکسالی شده است.
این باستانشناس معتقد است که در گذشته، بزرگترین تهدید غارت اموال تاریخی ویرانههایی بود که محل کشف تکههای سفالین و کتیبههای باستانی بودند. امروزه، تغییرات اقلیمی و تاثیرات آنها بر زمین، بخصوص بیابانسازی تدریجی به مشکل جدیدی برای مکانهای باستانی تمام قسمتهای جنوب عراق تبدیل شده است.
عراق یکی از کشورهایی است که شاهد تاثیرات شدید تغییرات اقلیمی بوده و سال گذشته چندین طوفان شن را تجربه کرد، به طوری که آسمان را به رنگ نارنجی درآورده بود، زندگی را مختل و تنفس را دشوار کرده بود.
گنجینههای باستانی بابِلی که با مشقت از دل خاک کشف شده بودند، در سرزمینی که به دلیل افزایش دما و خشکسالی طولانیمدت خشکیده است، بار دیگر به آرامی بر اثر وزرش باد و شن، زیر خاک مدفون خواهند شد.
باستانشناسان همیشه ناچار بودند در عراق شن را پارو کنند اما اکنون حجم شن رو به افزایش است.
سرزمین بین رودهای «دجله» و «فرات» (بینالنهرین) خانه برخی از قدیمیترین تمدنهای جهان است که بقایای آنها در عراق امروزی با خطر مواجه شده است.
به گفته این باستانشناس، پس از گذشت یک دهه از وخیمتر شدن وضعیت طوفانها، شن بخش قبل توجهی از محوطه «اوما» را پوشانده که قدمت آن به حوالی ۲۳۵۰ پیش از میلاد میرسد.
مقامهای عراق گفتهاند که درحال مهار کردن این مشکلات هستند. مدیر آثار باستانی استان «ذیقار» از برنامه دولت عراق برای کاشت کمربند سبزی از درختان با بودجه ۳.۸ میلیون دلار خبر داد، اما استاد رشته باستانشناسی دانشگاه «قادسیه» معتقد است که زنده نگه داشتن پوشش گیاهی، مستلزم استفاده از آب زیادی است.
سدهای ترکیه و عراق شدت جریان آب رودخانههای بزرگ این کشور را کاهش داده و حتی آب بیشتری به دنبال استفاده از سیستم آبیاری قدیمی و روشهای منسوخ کشاورزی هدر میرود.
انتهای پیام