ایسنا/خراسان رضوی عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی بینالود مشهد گفت: تلفیق علم و تجربه میتواند شیوههای آموزشی در گردشگری را متحول کرده و بازدهی فعالان در بازار گردشگری را ارتقاء دهد.
وی در پاسخ به این پرسش که آموزش چه پیشرفتهایی را در حوزه گردشگری به دنبال دارد، عنوان کرد: آموزش مداوم و بهروز، باعث افزایش آگاهی و علم افراد میشود و اهمیت این موضوع به این معناست که افراد آموزش دیده با اشراف کامل به گردشگری و قوانین مربوط به آن، خدمات مطلوبتری را به گردشگران ارائه دهند که در جلب رضایت آنها و توسعه گردشگری بینالمللی و داخلی تاثیرگذار خواهد بود. با توجه به اینکه در صنعت گردشگری ارائه خدمات بهینه به گردشگران در جلب رضایت آنها بسیار مهم است، برای تحقق این مهم لازم است به آموزشهای علمی در زمینههای مختلف گردشگری جدیتر از گذشته توجه شود.
عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی بینالود مشهد افزود: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، آموزش و پرورش و سازمان فنی و حرفهای هر کدام مستقل و به صورت جزیرهای به مسائل میپردازند که این چندگانگی مشکلاتی را در امر آموزش به وجود آورده است.
متولیان گردشگری در ایران کمتر از علم آکادمیک و تجربه جهانی استفاده میکنند
وی افزود: تمام افرادی که در حوزه گردشگری فعالیت دارند، باید همواره آموزشهای اولیه و ضمن خدمت را به طور جدی دنبال کنند، چراکه همواره شاهد نوآوری در ارائه خدمات گردشگری در جهان هستیم، به همین دلیل ارائهکنندگان اینگونه خدمات و حتی برنامهریزان و متولیان گردشگری در کشور نباید از نوآوریهای علمی و اجرایی در این صنعت دور بمانند.
فرشیدی ادامه داد: این در صورتی است که برای موفقیت و پیشرفت در گردشگری و استفاده مناسب از پتانسیل موجود در صنعت باید در وهله نخست اقدام به هماهنگ کردن مباحث آموزشی در سطوح مختلف تعلیماتی با استفاده از دانش افراد متخصص در گردشگری کرده و قبول کنیم که تربیت صحیح نیروی انسانی متخصص، باید سرلوحه اقدامات اولیه در برنامهریزی و توسعه گردشگری قرار گیرد و برای نیل به اهداف کلان در گردشگری باید به امر آموزش بیش از پیش توجه کنیم.
وی در خصوص چگونگی اولویتبندی برای آموزش گردشگری، اظهار کرد: علم جهانگردی بسیار نوین و نوظهور است. البته سابقه آن در کشورهای پیشرو در امر گردشگری به حدود نیم قرن میرسد، اما در ایران از اواخر دهه هفتاد آموزشهای گردشگری به صورت گسترده و علمی در دستور کار قرار گرفت و رشتههای وابسته به گردشگری مانند هتلداری، تشریفات و پذیرایی، آشپزی و … در بسیاری از دانشگاههای کشور راهاندازی شد.
وی گفت: در همین راستا اگر سرفصل رشتههای مختلف دانشگاهی در حوزههای جهانگردی را بررسی و مطالعه کنید، ضعفها و کمبودهای بسیاری را متوجه خواهید شد که باید مورد بازنگری کلی قرار گیرند.
این مدرس تخصصی جهانگردی، هتلداری و حمل و نقل اضافه کرد: همانطور که تجربه در انجام وظایف کاری لازم و ضروری است باید به علوم دانشگاهی بیش از پیش اهمیت داد. بنابراین تلفیق علم و تجربه میتواند شیوههای آموزشی در گردشگری را متحول کرده و بازدهی فعالان در بازار گردشگری را ارتقاء دهد.
برای نیل به اهداف کلان در گردشگری باید به امر آموزش بیشتر توجه شود
دکتر مهرداد فرشیدی در گفتوگو با ایسنا درخصوص اهمیت آموزش در حوزه گردشگری اظهار کرد: حوزه گردشگری به شاخههای اجرایی متعدد تقسیم میشود و با توجه به اینکه اکثر فعالیتهای گردشگری در بخش خدمات است، عملکرد ما در هر کدام از حوزههای مورد اشاره، تاثیر عمدهای در موفقیتهای آینده و برنامههای کلان گردشگری در کشور دارد. به همین دلیل لازم است به برنامهها و مسائل آموزشی در فعالیتهای مرتبط با گردشگری، جدیتر و علمیتر نگاه کنیم.
آموزشهای گردشگری منجر به مطلوبیت خدمات به گردشگران میشود
فرشیدی با اشاره به اینکه ما برای توسعه گردشگری در کشور نیاز به بازاریابی، تبلیغات گسترده، مشتری مداری، ارائه خدمات نوین و تعامل با گردشگران داریم، خاطرنشان کرد: تحقق تمامی این موارد در گرو آموزش صحیح است اما متاسفانه بسیاری از افرادی که متولی گردشگری در ایران بوده و برای این صنعت در کشورمان تصمیمگیری میکنند، خود از علم آکادمیک و حتی تجربی در این صنعت پویا و پرطرفدار در سطح جهان، بیبهره هستند.
انتهای پیام
فرشیدی ادامه داد: با اینکه برای تدوین و برنامهریزی این رشتهها عموما از افرادی استفاده شد که بسیاری از آنها در این زمینه تجربه کاری داشتند، اما متاسفانه این افراد در کنار تجربه کاری تحصیلات مرتبط دانشگاهی در این زمینه نداشتند، پس بنا نهادن آموزشهای آکادمیک توسط این افراد در رشتههای مختلف جهانگردی خالی از اشکال نیست.
عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی بینالود مشهد با بیان اینکه ما در تمام ارکان و فعالیتهای مرتبط با گردشگری نیازمند آموزش هستیم، تصریح کرد: در گردشگری ۶ رکن اصلی شامل حملونقل، اقامت، پذیرایی، مدیریت جاذبهها، راهنمایان و مراکز خرید وجود دارد که نوع برخورد و تعامل افراد شاغل در هر کدام از این فعالیتها با گردشگران متفاوت و پایه و اساس علمی و تجربی دارد و برای ارائه خدمات بهینه به گردشگران، نیاز به آموزشهای مداوم و مقطعی لازم و ضروری است.
وی بیان کرد: اکثر افرادی که در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی یا ادارات کل فعالیت میکنند تحصیلات مرتبط با گردشگری نداشته یا اگر که تحصیلات مرتبط دارند، در مکانهای نامناسب به کار گرفته میشوند.