خانعلی زاده، ب. و کاکایی، ح. (1396)، تأثیر صنعت گردشگری بر انتشار CO2 در کشورهای در حال توسعه اسلامی (D8)، چهارمین کنفرانس ملی مدیریت، حسابداری و اقتصاد، تهران. https://civilica.com/doc/ 915748 (به فارسی)
چن، ی، لیو، جی، و یین، اس. (2021). تحقیق در مورد عوامل مؤثر بر درآمد گردشگری در استان چینگهای – بر اساس مدل تصحیح خطا و آزمون علیت گرنجر. در E3S Web of Conferences (جلد 275، ص 02032). علوم EDP. https://doi.org/10.1051/e3sconf/202127502032
UNWTO (2019). انتشار کربن گردشگری در گزارش مهمی که در Cop25 منتشر شد اندازه گیری شد.
Campos, C., Laso, J., Cristóbal, J., Albertí, J., Bala, A., Fullana, M., & Aldaco, R. (2022). به سوی گردشگری پایدارتر تحت رویکرد ردپای کربن: مطالعه موردی Camino Lebaniego. مجله تولید پاکتر، 369، 133222. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2022.133222
تانگ، ی.، ژانگ، آر.، و او، بی. (2022). تأثیر کاهش انتشار کربن بر اقتصاد گردشگری و مکانیسم شکلگیری آن: مطالعه میدانی 92 شهر وابسته به گردشگری در چین. مجله بین المللی تحقیقات محیطی و بهداشت عمومی، 19(3)، 1824. https://doi.org/10.3390/ijerph19031824
آیدین، م. (2022). اثرات ثبات سیاسی، مصرف انرژی تجدیدپذیر و رشد اقتصادی بر گردشگری در ترکیه: شواهد جدید از رویکرد راهانداز فوریه ARDL. انرژی تجدید پذیر، 190، 467-473. https://doi.org/10.1016/j.renene.2022.03.144
ژوپه، ام. (2018). سیاست و مدیریت گردشگری: Quo vadis?. دیدگاه های مدیریت گردشگری، 25، 201-204. https://doi.org/10.1016/j.tmp.2017.11.011
گاسلینگ، اس. (2002). پیامدهای زیست محیطی جهانی گردشگری تغییرات محیطی جهانی، 12(4)، 283-302. https://doi.org/10.1016/S0959-3780(02)00044-4
ژانگ، تی، و لی، ال. (2021). بررسی تفاوتهای مکانی-زمانی در درجه هماهنگی جفت گردشگری-شهرنشینی-محیط: مطالعه موردی هیلونگجیانگ، چین. محیط زیست، توسعه و پایداری، 23، 8474-8491. https://doi.org/10.1007/s10668-020-00976-8
لیو، ی.، صدیق، ف.، علی، دبلیو. و کمیل، تی. (2022). آیا توسعه گردشگری، مصرف انرژی، باز بودن تجارت و رشد اقتصادی برای ردپای زیست محیطی مهم هستند: آزمایش منحنی زیست محیطی کوزنتس و فرضیه بهشت آلودگی برای پاکستان؟ انرژی، 245، 123208. https://doi.org/10.1016/j.energy.2022.123208
Le Coq، B.، و Manning، W. G. (2013). تفکر فراتر از میانگین: راهنمای عملی برای استفاده از روش های رگرسیون کمی برای تحقیقات خدمات بهداشتی. آرشیو روانپزشکی شانگهای، 25(1)، 55. https://doi.org/10.3969/j.issn.1002-0829.2013.01.011
گدیک، اس.، و موغان ارطغرال، س. (2019). اثرات گردشگری دریایی بر آلودگی آب محیط فرسنیوس گاو نر، 28(2)، 863-866.
خانعلی زاده، بهمن و کاکایی، حمید (1397). تاثیر صنعت گردشگری بر انتشار دی اکسید کربن در کشورهای در حال توسعه اسلامی (D8)، چهارمین کنفرانس ملی مدیریت، حسابداری و اقتصاد با تاکید بر بازاریابی منطقه ای و جهانی، تهران، https://civilica.com/doc/915748.
Pan، Y.، Weng، J.، Li، C. و Li، J. (2021). هماهنگی و عوامل مؤثر بین انتشار کربن گردشگری، گردشگری اقتصادی و نوآوری گردشگری مجله بین المللی تحقیقات محیطی و بهداشت عمومی، 18(4)، 1601. https://doi.org/10.3390/ijerph18041601
اسکات، دی، و گاسلینگ، اس. (2018). گردشگری و کاهش تغییرات آب و هوایی: پذیرش توافقنامه پاریس: مسیرهایی برای کربن زدایی. کمیته سفر اروپا
شی، اچ، لی، ایکس، ژانگ، اچ، لیو، ایکس، لی، تی، و ژونگ، زی (2020). تفاوت جهانی در روابط بین گردشگری، رشد اقتصادی، انتشار دی اکسید کربن و مصرف انرژی اولیه. مسائل روز گردشگری، 23(9)، 1122-1137. https://doi.org/10.1080/13683500.2019.1588864
Adelaye، B. N.، Ola-David، O.، جمال، A.، و Sankaran، A. (2022). تحلیل تعدیل در رابطه بین گردشگری، رشد و انتشار در جنوب آسیا مجله سیاست پژوهی در گردشگری، اوقات فراغت و رویدادها، 14(1)، 47-62. https://doi.org/10.1080/19407963.2021.2017728
Balsalober-Llorente، D.، Dreha، O. M.، شهباز، M.، و Sinha، A. (2020). اثرات گردشگری و جهانی شدن بر تخریب محیط زیست در کشورهای توسعه یافته. علوم زیست محیطی و تحقیقات آلودگی، 27(7)، 7130-7144. https://doi.org/10.1007/s11356-019-07372-4
ریکو، آ.، مارتینز-بلانکو، جی.، مونتله، ام.، رودریگز، جی.، تاوارس، ن.، آریاس، آ.، و الیور-سولا، جی. (2019). ردپای کربن گردشگری در بارسلونا. مدیریت گردشگری، 70، 491-504. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2018.09.012
Tugcu، C.T.، و Topcu، M. (2018). تاثیر انتشار دی اکسید کربن بر گردشگری: آیا منبع انتشار مهم است؟ اقتصاد نظری و کاربردی، 25(614)، 125-136.
Kim, H. J., Chen, M. H., & Jang, S. S. (2006). گسترش گردشگری و توسعه اقتصادی: مورد تایوان. مسئول تور، 27(5)، 925-933. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2005.05.011
لی، جی دبلیو، و برهماسرین، تی. (2013). بررسی تأثیر گردشگری بر رشد اقتصادی و انتشار کربن: شواهدی از تجزیه و تحلیل پانل اتحادیه اروپا مدیریت گردشگری، 38، 69-76. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2013.02.016
احمد، ن.، و ما، ایکس. (2022). توسعه گردشگری چه تاثیری بر آلودگی محیط زیست دارد؟ اقتصاد گردشگری، 28(6)، 1453-1479. https://doi.org/10.1177/13548166211000480
Lenzen, M., Sun, Y. Y., Faturay, F., Ting, Y. P., Geschke, A., & Malik, A. (2018). ردپای کربن گردشگری جهانی ماهیت تغییرات آب و هوایی، 8(6)، 522-528. https://doi.org/10.1038/s41558-018-0141-x
میسون، ب. (2020). اثرات گردشگری، برنامه ریزی و مدیریت راتلج. شابک 9780367221621 .
Pickering، C. M.، & Hill، W. (2007). اثرات تفریح و گردشگری بر تنوع زیستی گیاهی و پوشش گیاهی در مناطق حفاظت شده در استرالیا مجله مدیریت محیط زیست، 85(4)، 791-800. https://doi.org/10.1016/j.jenvman.2006.11.021
عیسی زاده روشن، یوسف، ججتفر، یوسف و یعقوبی علمداری، سحر (1400). نقش تعدیل کننده انتشار دی اکسید کربن در تأثیر گردشگری بین المللی بر رشد اقتصادی (تحلیل مدل GMM و FMOLS). برنامهرابرنامه ریزی و توسعه گردشگری، 10(38)، 103-123. https://doi.org/10.22080/jtpd.2021.21931.3579
خان، آی.، و او، اف. (2021). پیوندهای پویا بین مصرف انرژی، رشد گردشگری و ردپای محیطی: نقش کیفیت محیطی در 38 کشور آژانس بینالمللی انرژی علوم زیست محیطی و تحقیقات آلودگی، 28، 5049-5062. https://doi.org/10.1007/s11356-020-10861-6
هاشمی دزج ع. فرهنگ ع.ع.و محمدپور ع. (2023). تاثیر گردشگری و رشد اقتصادی بر انتشار CO2 (با استفاده از روش غیرخطی ARDL). مجله برنامه ریزی و توسعه گردشگری، 12(44)، 33-56. https://doi.org/10.22080/jtpd.2023.24485.3747 (به فارسی)