شهر «احمدآباد» هند در ایالت گجرات اولین شهری بوده که در یونسکو به ثبت رسیده است. ایالت گجرات در هند را معمولاً با نام مستعار جواهر غرب نیز می‌شناسند. نام گجرات از زبان سانسکریت گرفته شده و به معنای سرزمین ملت گوجار است.
ایسنا/خراسان رضوی فهرست جهانی یونسکو در حقیقت یکی از ابزارهایی است که در «معاهده میراث جهانی یونسکو» در سال ۱۹۷۲ پیش‌بینی شده است تا آثار فرهنگی و طبیعی در جهان محافظت شود. این حفاظت‌های شامل آثاری می‌شود که منحصربه‌فرد بوده و دارای مولفه جهان شمول هستند. آثار برای ثبت در این لیست باید نشان دهنده نبوغ و خلاقیت انسانی باشند، یا اینکه ممکن است برای تبادل ارزش‌های یک دوره تاریخی و حتی علمی از پیشرفت در زمینه معماری، فناوری، طراحی شهری و … باشند.
شهر احمدآباد در هند شهری است که با لقب شهر دیواردار قبل از این که ثبت جهانی شود می‌شود، چرا که دورتا دور مرکز تاریخی این شهر دیوارهای مستحکمی کشیده شده بود و از کاخ‌های سلطنتی، مساجد و میادین عمومی محافظت می‌کرد. این شهر علاوه بر انتخابی که برای ثبت جهانی اماکن تاریخی به‌فردی را در خود جای داده است که چشمان هر بیننده‌ای را خیره خواهد کرد.
همچنین می‌شود در سال ۱۹۶۰ میلادی که ایالت گجرات تشکیل شد، شهر احمدآباد به عنوان پایتخت تجاری این شرکت را به دست آورد و شاهد ساخت و ساز و افزایش جمعیت بود.
مواردی که در مراکز احمدآباد گفته می‌شود، بسیاری از وجود دیوارهای سنگی با حکاکی‌های زیبا شامل می‌شود که از جمله‌های آن‌ها می‌توان به مقبره‌های شاه احمد اشاره کرد که به پنجره‌های مشبک، گنبدها، مناره‌ها، و سایر معماری‌های معماری در آن بسیار می‌پردازند. است.
انتهای پیام
منطقه «حصاردار» یکی از مناطق احمدآباد است که در شرق ایالت گجرات و قلعه‌های تاریخی، مساجد، مقبره‌ها، تالارها و کاخ‌های مختلف آن را از میراث معماری به جای مانده از دوره تاریخی سلطنتی در این شهر نشان می‌دهند.
از کسانی که باعث شده اند این شهر به عنوان اولین شهر ثبت شده در یونسکو معرفی شود می‌توان به معماری خاص و خاص به فرد، تنوع فرهنگی و مذهبی آن اشاره کرد. این ویژگی‌های خاص به‌فرد شهر احمدآباد تنها ویژگی‌های این شهر برای ثبت جهانی نبوده‌اند. برای مثال احمدآباد در زمان انقلاب کشور هند از اولین شهرهایی بود که در صف مقدم جنبش استقلال که در نیمه اول قرن بیستم قرار داشت که در ادامه آن به مرکز مبارزات مدنی برای احقاق حقوق کارگران، حقوق مدنی و استقلال سیاسی تبدیل شد. .
آنچه گفته شده در این شهر تنوع فرهنگی و مذهبی وجود دارد که باعث ایجاد ۲ سبک زندگی در این منطقه شده است. یکی از سبک‌های زندگی مدرن و پر زرق و برق است و سبک‌های متفاوتی از یک زندگی هندی را به همراه دارد و زندگی مسالمت‌آمیز مردم را با این ۲ سبک زندگی در کنار هم از جمله زیبایی‌هایی است که در بازدید از شبکه برق به چشم می‌آید.
این شهر در قرن ۱۵ میلادی توسط سلطان احمدشاه از پادشاهان مشهور گجرات ساخته شد. ایالت گجرات نیز یکی از مهم‌ترین قسمت‌های حول رودخانه رودخانه بوده و اولین قسمت از هند امروزی است که در شهر باستانی لوتال شکل گرفته است. در حال حاضر این ایالت به دلیل شهرت احمدآباد هند به عنوان اولین شهر ثبت شده جهان شناخته شده و شناخته شده است.
مسجد جامع احمدآباد نمونه‌ای از یک معماری آرامش‌بخش بوده است که تلفیقی از معماری سنتی و مدرن شهری احمدآباد است. مسجد سیدی بشیر نیز از دیگر دیدنی‌های احمدآباد است که مناره‌های آن ۳ طبقه هستند و معماری آن‌ها هر بیننده‌ای را مجذوب می‌کند. این مناره‌ها به نحوی طراحی می‌شوند که اگر یکی از آن‌ها تکان بخورد، دیگران نیز تکان خواهند خورد و این در حالی است که به ظاهر هیچی میان آن‌ها باقی نمی‌ماند.
این شهر در کنار تمام زیبایی‌های تاریخی و طبیعی که در خود جای داده است هر ساله مهمان‌ها و گردشگران زیادی برای برگزاری جشنواره «دیوالی» است. دیوالی یکی از معروف‌ترین جشنواره‌های احمدآباد است که در دنیا به فستیوال نور نیز شهرت دارد و برای هر بازدیدکننده یک تجربه به یاد ماندنی در طول بازدید را به ارمغان خواهد داشت.
گفته می‌شود که احمدآباد پس از یک دوره فتوحات در طول قرن‌های مختلف با تجربه فراز و فرودهای شدید به مرکز جنبش استقلال مهاتما گاندی شد. در حال حاضر نیز گردشگرانی که به این سفر می‌کنند، می‌توانند از مقبره گاندی دیدن کنند.