آخرین اطلاعات از تشییع و تدفین، سرنوشت درخت ارغوان و موزۀ ابتهاج
انتشار: مرداد 23، 1401
بروزرسانی: 30 فروردین 1404

آخرین اطلاعات از تشییع و تدفین، سرنوشت درخت ارغوان و موزۀ ابتهاج

این در حالی ست که به گفتۀ او، پس از این چند روز مانعی در زمینه ورود علاقه مندان به خانه و بازدید از ارغوان وجود نخواهد داشت.

«ارغوانم آن جاست

علاقه مندانی که برای بازدید از خانۀ «سایه» آمده اند، در گوشه گوشۀ این فضا به یکدیگر از «سایه» می گویند، عده ای هم البته آمده اند تا محتواهای تصویری تازه ای را دربارۀ ارغوان به فضای مجازی برسانند. درحالی که عموماً مراقبانی برای حفاظت از خانه و ارغوان به چشم نمی خورد، عده ای محدودیت های اطراف ارغوان را کنار می زنند و با آن عکس می گیرند و برخی نیز به گونه ای دیگر نظم فضای سوگواری برای هوشنگ ابتهاج را مثلا با جابه جایی قاب تصویر او به هم می زنند.\xa0

آخرین اطلاعات از تشییع و تدفین، سرنوشت درخت ارغوان و موزۀ ابتهاج

در آن سوی خانه، محلی که گفته می شود به عموی هوشنگ ابتهاج تعلق داشته، موزۀ شرکت سیمان تهران نیز واقع شده است. عمارت اصلی آن متعلق به سیروس فرمانفرمائیان بوده که پس از چندسال به تملک فردی به نام منوچهر قراگوزلو درمی آید و در فاصلۀ سال های ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۳ توسط او به بانک پارس رهن داده می شود تا این که در تاریخ ۱۱ بهمن ماه ۱۳۴۳ توسط سیمان تهران خریداری می شود.\xa0

ارغوانم دارد می گرید...»

ارغوانم تنهاست

گرشاسبی همچنین بیان می کند: «شرکت سیمان تهران\xa0در این ۲۰ سال همواره هزینه کرده تا این ساختمان را به شکل اولیه نگه دارد و این برای بازدیدکنندگانی که در این چند روز مراجعه می کردند، جالب بود.\xa0برنامه مان برای آینده هم همین است که این بنا را به عنوان یک یادگار فرهنگی، به همین شکل سنتی حفظ کنیم».

گویا برنامۀ شرکت سیمان این است که همۀ آثار و وسایل مربوط به احمدعلی ابتهاج را در این موزه حفظ کند و آثاری را نیز از هوشنگ ابتهاج به آن بیفزاید.

درحالی که در زمان حضور خبرنگار ایسنا در محل خانۀ ابتهاج نیز برخی علاقه مندان محدودیت های ایجادشده برای نزدیک شدن به ارغوان را رعایت نمی کنند، مدیرعامل شرکت سیمان به نگرانی هایی که در سال های اخیر برای حفظ این درخت داشته اند اشاره می کند و می گوید که چندسالی است که ارغوان تحت کنترل کارشناسان کشاورزی است.

به نظر می رسد به زودی آثار مکتوب سایه به این خانه یا محل موزۀ شرکت سیمان اضافه می شوند.\xa0

آخرین اطلاعات از تشییع و تدفین، سرنوشت درخت ارغوان و موزۀ ابتهاج

آخرین اطلاعات از تشییع و تدفین، سرنوشت درخت ارغوان و موزۀ ابتهاج

در فضایی که بازدیدکنندگان به آن مراجعه می کنند، کسی به عنوان راهنما پاسخ گوی پرسش های علاقه مندان نیست اما براساس آن چه\xa0علی اصغر گرشاسبی،\xa0مدیرعامل و نایب رئیس هئیت مدیرۀ شرکت سیمان هگمتان به خبرنگار ایسنا می گوید، احمدعلی ابتهاج، عموی «سایه» مدیرعامل شرکت سیمان تهران بوده که مجتمع کناری محل سابق خانۀ هوشنگ ابتهاج نیز، دفتر کار و محل زندگی او بوده است.\xa0

درحالی که گه گاه صدای شعرخوانی «سایه» هم به گوش می رسد، بنای خانه که به همان شکل اولیه حفظ شده است، توجه اغلب بازدیدکنندگان را به خود جلب می کند. البته بازدیدکنندگان هم صرفاً همه از عموم مردم نیستند، برای مثال احمد محیط طباطبایی از افرادی ست که در روز شنبه (۲۲ مردادماه) برای بازدید از خانه حضور پیدا کرده است.\xa0\xa0

به گزارش ایسنا، همه رفته اند؛ محمدرضا شجریان، محمدرضا لطفی و حالا «سایه». از میان جمعی که در این خانه گرد هم می آمدند، کسی نمانده است.\xa0

اما درهای خانۀ هوشنگ ابتهاج در تهران که به روایت برخی بازدیدکنندگان سال ها بسته مانده بود، از روز چهارشنبه (۱۹ مردادماه ۱۴۰۱)، پس از درگذشت او، به روی علاقه مندان باز شده است. شرکت سیمان تهران در این چند روز شرایطی را برای بازدید و پذیرایی از علاقه مندان به «سایه» و ارغوان خانۀ او فراهم کرده است و البته بناست تا چند روز دیگر پیکر این شاعر به این خانه بازگردد، با ارغوان وداع کند و سپس روانۀ رشت شود.

آخرین اطلاعات از تشییع و تدفین، سرنوشت درخت ارغوان و موزۀ ابتهاج

انتهای پیام



منبع

«سایه» رفته است، و ارغوانش حالا سایه انداخته است بر سر علاقه مندانی که پس از سال ها درهای خانه هوشنگ ابتهاج را بازتر از هر روز دیگری یافته و در آن حضور پیدا کرده اند. در حالی که روایت هایی از گذشته نقل می شود، خبرهایی نیز دربارۀ آیندۀ این خانه به گوش می رسد.

به گفتۀ او، هوشنگ ابتهاج مازاد بر فعالیتی که در حوزۀ شرکت سیمان در محل این خانه داشته است، در طبقۀ پایین، نشست های ادبی و هنری برگزار می کرده و کسانی چون محمدرضا شجریان در آن حضور پیدا می کردند. پس از این، او خانه را بنا به تمایل خود در سال ۶۳ یا ۶۴ به شرکت به پاک می فروشد، و این شرکت نیز این خانه را در اواخر دهۀ هفتاد به شرکت سیمان تهران می فروشد.\xa0\xa0

علی اصغر گرشاسبی به برنامۀ تشییع پیکر امیرهوشنگ ابتهاج از این خانه نیز اشاره می کند و می گوید:\xa0آخر همین هفته قرار است پیکر ایشان را به تهران منتقل کنند و پس از برگزاری مراسم وداع در این خانه به\xa0رشت و قطعه ای که قرار است به عنوان قطعۀ شاعران معاصر در این شهر آماده شود، منتقل و به خاک سپرده شود (گویا چهارشنبه، پنجشنبه). البته فضای این جا کوچک است و مراسمی این جا برگزار نمی شود و\xa0برنامۀ اصلی دست وزارت فرهنگ است.\xa0

مدیرعامل شرکت مالک خانه دربارۀ این که امکان جابه جایی محل موزۀ هوشنگ ابتهاج به جایی در نزدیکی درخت ارغوان وجود ندارد؟ توضیح می دهد: در حال تدارک هستیم تا اگر لازم شد، بخشی از آثار استاد هوشنگ ابتهاج را در این جا هم قرار دهیم اما باید با هماهنگی موزۀ شرکت سیمان تهران انجام شود.\xa0درست است که بنای این خانه منسوب به «سایه» است اما کل مجموعه از قدیم یک پارچه بوده و این یک پارچگی مجموعۀ برای ما ارزشمند است.\xa0

البته مدیرعامل شرکتی که در حال حاضر مالکیت خانۀ سابق ابتهاج را دارد، می گوید که درهای این خانه پیش از این نیز بسته نبوده است و علاقه مندان می توانستند از ارغوان بازدید کنند.\xa0

آخرین اطلاعات از تشییع و تدفین، سرنوشت درخت ارغوان و موزۀ ابتهاج